Niet alleen Jamie Cullum doet ongewone dingen met een piano. Op uitnodiging van tante Ruth, en met Omi en Boba, gingen we kijken naar D'irque en Fien, Carrousel des Moutons (al in hun derde speelseizoen of zo), in de (toch wel grote) schouwburg van CCBe: niet echt overdonderend, maar wel fris en ambitieus straattheater, technisch knap, met een pak mooie, slimme details, in genereuze interactie met het publiek. Anna en Lotte genoten vooral van de vliegende piano (!) en de mild komische toon, papa van hoe pure verwondering een plaats kreeg in de voorstelling.

Bonus: de pannenkoeken die nonkel Philippe na de voorstelling voor ons bakte.