Ik ben allergisch voor een bepaald soort kindershow (rarara wat ik onlangs moest uitzitten):

Ik koester ook een knoert van een vooroordeel tegenover het grootste deel van de Studio 100-producties. Met alle sympathie voor (bijvoorbeeld) Gust De Meyers ideeën over populaire cultuur, hou ik mijn kinderen daar dus graag van weg. En stuur ik aan op zoveel mogelijk contact met alternatieve en cultureel verantwoorde versies van bovenstaande gruwel.

Nu is de vraag: hoe zinvol is dit ‘gevecht’? Als ik er van uit ga dat Anna en Lotte het commerciële toch oppikken, via school, grootouders en dansles, verbreed ik dan gewoon de horizon? Kleur ik bij? Kan ik mijn eigen hiërarchie overdragen?

En ook: wanneer zullen Anna en Lotte zelf het verschil kunnen zien? Moet je eerst alles kennen om dan te kunnen kiezen?

Moeilijk, hoor. Ik kan genieten van een foute B-film, terwijl mijn all time top 5 bestaat uit onaantastbare arthouse-producties. Ik zal daarentegen nooit Suske en Wiske lezen. Onze stripreeksen so far: Calvin & Hobbes (Bill Watterson), Kleine Vampier (Joann Sfar), De Bamburgers (Simon Spruyt en Fritz Van den Heuvel). O wanneer, wanneer: mijn 25 delen van Blade of the Immortal (Hiroaki Samura), en iets van Alan Moore en van Andreas?